تامسولوسین و دفع خودبخودی سنگ حالب

سابقه‎ ‎و‎ ‎هدف‎: ‎دفع‎ ‎خودبخودی‎ ‎سنگ‎ ‎های‎ ‎حالب‎ ‎به‎ ‎ویژه‎ ‎در‎ ‎اندازه‎ ‎های‎ ‎کمتر‎ ‎از‎ 6 ‎میلی‎ ‎متر‎ ‎شایع‎ ‎است‎. ‎افراد‎ ‎متعددی‎ ‎از‎ ‎داروهایی از‎ ‎قبیل‎ ‎کورتیکواستروئید،‎ ‎بلوک‎ ‎کننده‎ ‎های‎ ‎کانال‎ ‎کلسیم‎ ‎و‎ ‎بلوک‎ ‎کننده‎ ‎گیرنده‎ ‎آلفا‎ ‎برای‎ ‎دفع‎ ‎خودبخودی‎ ‎سنگ‎ ‎استفاده‎ ‎کرده‎ ‎اند‎. ‎در این‎ ‎مقاله‎ ‎سعی‎ ‎شده‎ ‎تا‎ ‎توسط‎ ‎یک‎ ‎مطالعه‎ ‎بالینی‎ ‎اثر‎ ‎تامسولوسین‎ ‎در‎ ‎عبور‎ ‎خودبخودی‎ ‎سنگ‎ ‎ارزیابی‎ ‎گردد‎. ‎هدف‎ ‎اصلی‎ ‎ما‎ ‎بررسی نقش‎ ‎بالقوه‎ ‎تامسولوسین‎ ‎در‎ ‎همراهی‎ ‎با‎ ‎درمان‎ ‎دارویی‎ ‎استاندارد‎ ‎جهت‎ ‎درمان‎ ‎حمایتی‎ ‎سنگ‎ ‎های‎ ‎حالب‎ ‎تحتانی‎ ‎می‎ ‎باشد‎.‎ مواد‎ ‎و‎ ‎روش‎ ‎ها‎: ‎یک‎ ‎مطالعه‎ ‎بالینی‎ ‎تصادفی‎ (randomized clinical trial)‎، کد ‏‎ ‎‏ ‏‎= irct‎‏ 2610 بین‎ ‎سال‎ ‎های‎ 1385‎تا‎ 1386‎‏ ، برروی 100 بیمار‎ ‎مبتلا‎ ‎به‎ ‎درد‎ ‎کولیکی‎ ‎کلیه‎ ‎که‎ ‎سنگ‎ ‎حالب‎ ‎تحتانی‎ ‎با‎ ‎سایز‎ ‎کمتر‎ ‎از‎ ‎‎7‎میلی‎ ‎متر‎ ‎داشتند‎ ‎و‎ ‎توسط ‏ct‏ اسکن،‎ ‎سونوگرافی‎ ‎از محل ‏uvj‏ یا ‏kub‏ تشخیص‎ ‎آن‎ ‎مسجل‎ ‎شده‎ ‎بود‎ ‎صورت‎ ‎گرفت‎. ‎بیماران‎ ‎مبتلا‎ ‎به‎ ‎عفونت‎ ‎ادراری،‎ ‎درد‎ ‎مقاوم‎ ‎به‎ ‎درمان‎ ‎یا‎ ‎نیازمند‎ ‎به مداخله‎ ‎درمانی‎ ‎اورژانسی‎ ‎از‎ ‎مطالعه‎ ‎حذف‎ ‎شدند‎. ‎به‎ 50 ‎بیمار‎ ‎فقط‎ ‎رژیم‎ ‎استاندارد‎ ‎ضد‎ ‎درد‎ ‎و‎ ‎به‎ 50 ‎بیمار‎ ‎علاوه‎ ‎بر‎ ‎رژیم‎ ‎ضد‎ ‎درد تامسولوسین‎ ‎با‎ ‎دوز‎0/4 ‎‏ ‏mg/day‏ داده‎ ‎شد‎. ‎ نتایج‎: ‎میزان‎ ‎دفع‎ ‎خودبخودی‎ ‎سنگ‎ ‎در‎ ‎گروه‎ ‎اول60% (30نفر از 50بیمار) و 86% بیمار (43نفر از 50بیمار) در گروه ‏دوم بود ‏‎(p=0/ 1)‎‏ و زمان متوسط دفع سنگ 2/2 + 1/8 روز ( بین 12 ـ 5/3) و 7/2 + 1/5 روز (بین 5/10 ـ ‏‏1/8) به ترتیب در گروه اول و دوم بود (005/0 =p) ‏ نتیجه‎ ‎گیری‎: ‎استفاده‎ ‎از‎ ‎داروی‎ ‎تامسولوسین‎ ‎به‎ ‎طور‎ ‎واضح‎ ‎باعث‎ ‎افزایش‎ ‎خودبخودی‎ ‎دفع‎ ‎سنگ‎ ‎و‎ ‎کاهش‎ ‎زمان‎ ‎متوسط‎ ‎دفع‎ ‎سنگ می‎ ‎شود‎.‎